Rozczarowanie
Pustka!!! Przeraża mnie!!! Stawia mnie w jednej lini z niczym! To uczcie, sprawia, że zostaje sam, sam ze sobą, a boje się takich chwil, bo czuje się wtedy samotny, opuszczony i przegrany. Dzisiaj jest zły dzień, już kilka razy dotarło do mnie, że czsami czuję się jak młody człowiek, który uciekł z domu. Spłoszony, zalękniony, przerażony, po prostu zagubiony i na maksa wystraszony! To co ma ze sobą i co go nidy nie opuści to samotność i wykluczenie, niezrozumienie i lęk, niepokój i obawa, przerażenie i strach, frustracja i apatia, marazm i beznadzieja. Dodatkowo ten lęk, którego doświadcza, sprawia, że coraz bardziej dziwaczeje i zaczyna uciekać i uciekać, i jeszcze bardziej i bardziej dziwaczeje, izoluje się, od świata izoluje się od ludzi! Goni go beznogi strach! Nieme gardło krzyczy coraz głośniej i wciska mu słowa prosto do do głowy, lecz nie przez uszy! To by było zbyt proste. Zapiera mu dech w piersi na samą myśl o konfrontacji z bombardującym go poczuciem winy. Tak, jest ono na ...