Do bani

-
Kim ja jestem? To pytanie spędza mi sen z powiek. Zapytam się jeszcze raz: KIM JA JESTEM, że po cichu chciałbym być szczęśliwym człowiekiem. Chciałbym być zdrowy, nie mieć lęków, nie czuć strachu i niepokoju, nie  uginać się na co dzień pod ogromnym ciężarem poczucia winy, i cholernie niskim poczuciem własnej wartości. Kim Ja jestem, żeby niszczyć życie bliskim mi osobą, skazywać je na życie w ciągłym strachu i niepewności. Moja żona powiedziała mi kiedyś, że żyje w permanentnym strachu, ponieważ nigdy nie wie co zastanie po powrocie do domu. W jakim będę stanie i czy w ogóle  będę żył. 
Gdy czasami najdzie mnie potrzeba osądzenia siebie samego, i zastanawiam się nad tym jakim jestem człowiekiem, to pierwsze co mi przychodzi do głowy to beznadziejna kreatura, kiepska  replika prawdziwego człowieka. Mąż do bani, ojciec do bani, mężczyzna do bani, kochanek, do bani, pracownik do bani, kolega do bani, przyjaciel do bani. Ogólnie mówiąc, CAŁY DO BANI!!! 
Od ponad  dwudziestu lat leczę się  psychiatrycznie. Czasami, kiedy mam lepszy dzień analizuję swoją przeszłość to dochodzę do wniosku, że choruję ponad trzydzieści lat. Przez ten czas skrzywdziłem całe mnóstwo ludzi; kobiet, mężczyzn, dzieci (zaznaczam, że nie jestem pedofilem) 
I tak na koniec moich rozważań - nie jestem osobą która zasługuje na jakiekolwiek dary od losu!!!!!! Jestem przekonany, że moja choroba to zapłata za to jakim jestem człowiekiem!!!!!!!!!!!!!!

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

o mnie teraz

-
Witam wszystkich i od razu przepraszam za tego posta, ale mam prośbę i poproszę  was o radę :( Ale od początku. Minąło już kilka dni jak nasiliły się u mnie ataki paniki. Było to strasze uczucie, ale próbowałem zwalić to na złą pogodę, może trchę przemęczeniem, poza tym taka jest moja choroba, która daje mi okresowo takie zaburzenia nastroju. O ile ataki takiej paniki można nazwać zaburzenami nastroju. Ale miejsze o nazewnictwo. Idąc jednak dalej, mój niepokój wzrósł, a ataki paniki zmieniły się, w narastający i ciągnący się całymi dniami lęk i niepokój. Było to na tyle uciążliwe, że zwiększyłem sobie dawki niektórych leków, ale niestety to nie pomogło. I tak mijały dni, w nieustającym lęku i uczuciu niepokoju. Niestety, jakby tego było mało, zacząłem słyszeć głosy w mojej głowie, zaczęłem się obawiać, że  inni potrafią czytać moje myśli i wiedzą o czym myślę. Uczucie bycia obserwowanym dopełniły tą czarę strachu i goryczy, kilkoma kroplami trucizny, w postaci myśli ksobnych i samob...
CZYTAJ WIĘCEJ

Wstyd

-
Jest mi wstyd, gorączkowo szukam miejsca gdzie mogłbym się schować, miejsca gdzie będę mógł umrzeć. I wyrzekam się siebie! Nie widzę nic i nic nie słyszę, a za to jestem przekonany, że może się zdażyć wszystko, a ja, nie mam nad tym kontroli. I proszę, nie pytajcie mnie dlaczego, ponieważ jeszcze tego nie wyśniłem. Wiem, że palce maczają w tym duchy, duchy przeszłości, i czuję się winny, bo to strach  i wstyd przed prawdą, sprawiają, że jest mi źle, niedobrze, że chce mmi się żygać, na samą myśl o sobie. Porażony tym wstydem, jestem trzymany za gardło przez przeszłość, która bombarduje mnie wspomnieniami którym nie ma końca! I czekam, ciągle czekam na jakiś sygnał żebym mógł uwerzyć, że istnieje! A zamiast tego, nagle, odkryłem, że nie ma tam już nic! Czasami tylko jest mi siebie żal, gdy jak przez sen, widzę piekło, które mnie czeka. Widzę też strasznie dużo bólu, a ból ten nie jest słodki, lecz cierpki! Przeszłość miesza mi się z przyszłością, i tylko teraźniejszość modeluje moją gło
CZYTAJ WIĘCEJ

czy ja się użalam???

-
Puk Puk, chciałbym się czymś z wami podzielić, ponieważ mam pomału tego dosyć! Bo czuję się średnio, a prawdę mówiąc jak ostatni kaleka i nieudacznik, ponieważ, jak by tego było mało, że muszę chodzić do psychiatry i brać psychotropy z powodu Schizofreni urojeniowej, zabużeń psychotycznych, zabużeń lękowych oraz depresji to do tego dołączył Kardiolog, który kontroluje moje wysokie ciśnienie oraz puls, a kontroluje to między innymi za pomocą beta-blokerów. No i do kompletu mamy jeszcze Neurologa, który do moich leków dołączył leki przeciwpadaczkowe. Nie wiem jak ja to wszystko znoszę! Jakim cudem jeszcze funkcjonuję i mogę sklecić w miarę logicznie kilka słów. Nie żebym sie użalał nad sobą, ale proszę powedzcie mi jak ma się zachowywać i jak ma o sobie myśleć ktoś kto bierze tyle leków?! Anafranil, Clozapina, Abilify, Chlorprotixen, Pregabalina, Alprox, Promazyna, Lamotrygina i Concor Cor. Za chwilę będę ja Zombi, bo to nie może skończyć inaczej. Ale powiem wam co tak naprawdę jest w ty
CZYTAJ WIĘCEJ