01:30

Siedzę w pokoju, obok w sypialni śpi Monia. W głowie mam zupełną pustkę. Chcę napisać co się ze mną dzieje ale nie potrafię. Najbardziej dominującymi uczuciami są strach, lęk, smutek, bezsilność i bezradność. Mam ochotę coś sobie zrobić np. okaleczyć się żeby poczuć że żyję. Na razie nie czuję że żyję i nie stanowię o swoich czynach lecz jestem sterowany przez jakieś obce moce, jestem im podporządkowany i całkowicie od nich zależny. Siły te komunikują się ze mną przez głosy w mojej głowie, Boję się ich ponieważ są silne i nie mam nad nimi władzy, nie mogę z nimi walczyć.

Jest mi strasznie smutno. Nie wiem jak długo zdołam jeszcze ukrywać przed światem, że się go boję,boję się ludzi i, że boję się żyć ale boję się też śmierci. Życie w takim pacie jest strasznie męczące i niebezpieczne, ponieważ nigdy nie wiadomo kiedy szala z położenia względnej równowagi nie przechyli się na stronę śmierci, czarnej samotnej zimnej i trwającej wieczność.Jeżeli Bóg powie mi lub przekaże przez anioła że nie dostanę się do piekła to będę chyba w stanie w jednej chwili skończyć to moje zakłamane życie. Czekam więc na ten moment. Na tą chwilę kiedy będę mógł zrzucić z siebie moje piętno, piętno niedorobionego, bojącego się wszystkiego i niepotrafiącego żyć psychola z którego się wszyscy śmieją. Jestem pośmiewiskiem ludzi i obcych. Nawet zmarli się ze mnie śmieją, obserwują i śmieją. Co do odgłosu kroków które słyszę to jeszcze nie udało mi się dowiedzieć kto mnie śledzi ale dowiem się. Wiem nawet dlaczego obcy wybrali sobie mnie do kierowania moim życiem, ponieważ jestem bardzo słaby, nie mam siły żeby z nimi walczyć. Głosy ostrzegają mnie również żebym nie szedł do szpitala, bo tam zagraża mi duże niebezpieczeństwo, nie będę się mógł bronić, a cały sztab ludzi będzie mógł mnie wykorzystywać i zagrażać mojemu życiu. Nie wiem jak długo jeszcze uda mi się odkładać pobyt w szpitalu tak żeby się nikt nie domyślił że mam świadomość jakie zagrożenia mnie tam czekają, ale będę to ciągną jak najdłużej. Nie dam się zastraszyć, ani przekonać że to dla mojego dobra. Ja wiem swoje - szpital jest niebezpieczny.