MONIA

-
Długo zastanawiam się czy wystawić tego posta, bałem się i wciąż sie boję. Jednak głosy nie dały mi spokoju Czasami, zastanawiam się czy rzeczywiście coś mi dolega, czy to co czuję, widzę słyszę dzieje się naprawdę, czy jest to tylko mój wymysł. Nie chciałbym ćię stracić przez jakąś moją głupią chorobę albo i nie chorobę ponieważ czasami nie jestem pewien czy właściwie ja choruje i na co, nie wiem jak ciebie a może właściwie mnie też przekonać że nic mi nie jest , że jestem zdrowy, wprawdzie czuję że jestem obserwowany przez głównie przez zmarłych, i nie tylko bo żywi też mnie obserwują, ale to pewnie nic wielkiego bo cały świat jest obserwowany tajne mikrofony i mini kamerki są na wszędzie, dlatego wolę pisać niż mówić żeby jak najmniej mogli by się dowiedzieć. jestem również od  jakiegoś czasu śledzony jeszcze nie wiem przez kogo ale na pewno tak jest ponieważ wyraźnie słyszę za sobą jego kroki. Jestem pewien że znani i nie znani mi ludzie knują gdzieś potajemnie przeciwko mnie. najbardziej boje się że ty jesteś z nimi w zmowie, ponieważ to mogło by mnie zabić.Cały czas mam duże lęki i boję się śmierci, a chyba najbardziej tego że mnie opuścisz z powodu tego co się ze mną dzieje. Co do głosów to tak naprawdę jestem pewien, że je słyszę choć denerwują  mnie jedynie te nakazowe które śmieją się ze mnie lub mi karzą zrobić coś złego na przykład okaleczyć się, zdemolować coś i tak dalej. jednak czy to świadczy o tym że jestem chory???Boję się ludzi ponieważ czasami mam wrażenie że są to kosmici w skórach  ludzi ale czy tak naprawdę nie jest??? 
Jestem jedynie pewny tego, że w jakiś nie wyjaśniony sposób zostałem wybrany przez Boga, jeszcze nie wiem do czego, ale musi to być jakaś wielka rzecz skoro tak bardzo mnie chroni w życiu codziennym, nieraz czułem nad sobą jego ręce lub skrzydła anioła

Jedynie Lęk i strach i smutek które mi towarzyszą całymi dniami są nie do opanowania. Niemoc z jakąś się zmagam w życiu codziennym  pogrąża i eksploatuje mnie psychicznie do tego stopnia że często chciałbym nie istnieć. Wiem że to paradoks bo z jednej strony bardzo boję się śmierci a z drugiej chciałbym przestać istnieć. Tak już jest a która strona wygra ten pojedynek tego nie wiadomo.
 

Na razie tyle bo w głowie mam kompletną pustkę a jest 03:10 nocy.
Mam nadzieję że tym postem nie pogorsze relacji między nami, i będziesz w stanie mnie zrozumieć

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

o mnie teraz

-
Witam wszystkich i od razu przepraszam za tego posta, ale mam prośbę i poproszę  was o radę :( Ale od początku. Minąło już kilka dni jak nasiliły się u mnie ataki paniki. Było to strasze uczucie, ale próbowałem zwalić to na złą pogodę, może trchę przemęczeniem, poza tym taka jest moja choroba, która daje mi okresowo takie zaburzenia nastroju. O ile ataki takiej paniki można nazwać zaburzenami nastroju. Ale miejsze o nazewnictwo. Idąc jednak dalej, mój niepokój wzrósł, a ataki paniki zmieniły się, w narastający i ciągnący się całymi dniami lęk i niepokój. Było to na tyle uciążliwe, że zwiększyłem sobie dawki niektórych leków, ale niestety to nie pomogło. I tak mijały dni, w nieustającym lęku i uczuciu niepokoju. Niestety, jakby tego było mało, zacząłem słyszeć głosy w mojej głowie, zaczęłem się obawiać, że  inni potrafią czytać moje myśli i wiedzą o czym myślę. Uczucie bycia obserwowanym dopełniły tą czarę strachu i goryczy, kilkoma kroplami trucizny, w postaci myśli ksobnych i samob...
CZYTAJ WIĘCEJ

Wstyd

-
Jest mi wstyd, gorączkowo szukam miejsca gdzie mogłbym się schować, miejsca gdzie będę mógł umrzeć. I wyrzekam się siebie! Nie widzę nic i nic nie słyszę, a za to jestem przekonany, że może się zdażyć wszystko, a ja, nie mam nad tym kontroli. I proszę, nie pytajcie mnie dlaczego, ponieważ jeszcze tego nie wyśniłem. Wiem, że palce maczają w tym duchy, duchy przeszłości, i czuję się winny, bo to strach  i wstyd przed prawdą, sprawiają, że jest mi źle, niedobrze, że chce mmi się żygać, na samą myśl o sobie. Porażony tym wstydem, jestem trzymany za gardło przez przeszłość, która bombarduje mnie wspomnieniami którym nie ma końca! I czekam, ciągle czekam na jakiś sygnał żebym mógł uwerzyć, że istnieje! A zamiast tego, nagle, odkryłem, że nie ma tam już nic! Czasami tylko jest mi siebie żal, gdy jak przez sen, widzę piekło, które mnie czeka. Widzę też strasznie dużo bólu, a ból ten nie jest słodki, lecz cierpki! Przeszłość miesza mi się z przyszłością, i tylko teraźniejszość modeluje moją gło
CZYTAJ WIĘCEJ

czy ja się użalam???

-
Puk Puk, chciałbym się czymś z wami podzielić, ponieważ mam pomału tego dosyć! Bo czuję się średnio, a prawdę mówiąc jak ostatni kaleka i nieudacznik, ponieważ, jak by tego było mało, że muszę chodzić do psychiatry i brać psychotropy z powodu Schizofreni urojeniowej, zabużeń psychotycznych, zabużeń lękowych oraz depresji to do tego dołączył Kardiolog, który kontroluje moje wysokie ciśnienie oraz puls, a kontroluje to między innymi za pomocą beta-blokerów. No i do kompletu mamy jeszcze Neurologa, który do moich leków dołączył leki przeciwpadaczkowe. Nie wiem jak ja to wszystko znoszę! Jakim cudem jeszcze funkcjonuję i mogę sklecić w miarę logicznie kilka słów. Nie żebym sie użalał nad sobą, ale proszę powedzcie mi jak ma się zachowywać i jak ma o sobie myśleć ktoś kto bierze tyle leków?! Anafranil, Clozapina, Abilify, Chlorprotixen, Pregabalina, Alprox, Promazyna, Lamotrygina i Concor Cor. Za chwilę będę ja Zombi, bo to nie może skończyć inaczej. Ale powiem wam co tak naprawdę jest w ty
CZYTAJ WIĘCEJ