bezsenna noc

-
Jest 02:00, spałem 3 godziny. Teraz w ciszy pogrążonego w śnie domu (Monia i pies śpią) mogę zastanowić się nad tym co się ze mną dzieje. Mimo, że odczuwam, że leki chyba zaczynają pomału działać, nadal słyszę w mojej głowie głosy o charakterze imperatywnym, prześmiewczym, obrażającym mnie, komentującym  moje zachowania, to co robię i jak to robię. Mam wrażenie, że ludzie robią mi na złość, że mnie obserwują i obgadują a cokolwiek bym zrobił to będzie źle. Doznania, które mnie praktycznie nie opuszczają to głęboki smutek i paraliżujący lęk i strach.
Gdy nie śpię, tylko leżę w łóżku, bez celu, patrząc się w sufit lub ściany, zaczynają mi się pojawiać, małe diabły przypominające z wglądu nietoperze. Boję się ich. To między innymi one zmuszają mnie do kłamstw o tym jak się czuję, zatajania informacji na temat mojego samopoczucia,  moich doznań, myśli samobójczych lub prób samookaleczenia.
Wiem natomiast, że komfort mojego życia rośnie a natężenie omamów słuchowych i węchowych (bo takie również miewam) a także myśli samobójczych i rezygnacyjnych diametralnie spada gdy z Moniką jest ok.!!! I odwrotnie, kiedy moje relacje z Moniką są napięte, to momentalnie zaostrzają się doznania wytwórcze oraz myśli rezygnacyjne i samobójcze. Natychmiast dopada  mnie ze zdwojoną siłą bezsens życia i męczenia się na tym świecie. I mam wrażenie, że przed zrobieniem sobie czegoś złego, powstrzymuje mnie paradoksalnie strach przed Moniką,( bo jak mi się znowu nie uda....to co się z nami stanie??? )
Location: Bielsko-Biała, Polska

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

o mnie teraz

-
Witam wszystkich i od razu przepraszam za tego posta, ale mam prośbę i poproszę  was o radę :( Ale od początku. Minąło już kilka dni jak nasiliły się u mnie ataki paniki. Było to strasze uczucie, ale próbowałem zwalić to na złą pogodę, może trchę przemęczeniem, poza tym taka jest moja choroba, która daje mi okresowo takie zaburzenia nastroju. O ile ataki takiej paniki można nazwać zaburzenami nastroju. Ale miejsze o nazewnictwo. Idąc jednak dalej, mój niepokój wzrósł, a ataki paniki zmieniły się, w narastający i ciągnący się całymi dniami lęk i niepokój. Było to na tyle uciążliwe, że zwiększyłem sobie dawki niektórych leków, ale niestety to nie pomogło. I tak mijały dni, w nieustającym lęku i uczuciu niepokoju. Niestety, jakby tego było mało, zacząłem słyszeć głosy w mojej głowie, zaczęłem się obawiać, że  inni potrafią czytać moje myśli i wiedzą o czym myślę. Uczucie bycia obserwowanym dopełniły tą czarę strachu i goryczy, kilkoma kroplami trucizny, w postaci myśli ksobnych i samob...
CZYTAJ WIĘCEJ

Wstyd

-
Jest mi wstyd, gorączkowo szukam miejsca gdzie mogłbym się schować, miejsca gdzie będę mógł umrzeć. I wyrzekam się siebie! Nie widzę nic i nic nie słyszę, a za to jestem przekonany, że może się zdażyć wszystko, a ja, nie mam nad tym kontroli. I proszę, nie pytajcie mnie dlaczego, ponieważ jeszcze tego nie wyśniłem. Wiem, że palce maczają w tym duchy, duchy przeszłości, i czuję się winny, bo to strach  i wstyd przed prawdą, sprawiają, że jest mi źle, niedobrze, że chce mmi się żygać, na samą myśl o sobie. Porażony tym wstydem, jestem trzymany za gardło przez przeszłość, która bombarduje mnie wspomnieniami którym nie ma końca! I czekam, ciągle czekam na jakiś sygnał żebym mógł uwerzyć, że istnieje! A zamiast tego, nagle, odkryłem, że nie ma tam już nic! Czasami tylko jest mi siebie żal, gdy jak przez sen, widzę piekło, które mnie czeka. Widzę też strasznie dużo bólu, a ból ten nie jest słodki, lecz cierpki! Przeszłość miesza mi się z przyszłością, i tylko teraźniejszość modeluje moją gło
CZYTAJ WIĘCEJ

czy ja się użalam???

-
Puk Puk, chciałbym się czymś z wami podzielić, ponieważ mam pomału tego dosyć! Bo czuję się średnio, a prawdę mówiąc jak ostatni kaleka i nieudacznik, ponieważ, jak by tego było mało, że muszę chodzić do psychiatry i brać psychotropy z powodu Schizofreni urojeniowej, zabużeń psychotycznych, zabużeń lękowych oraz depresji to do tego dołączył Kardiolog, który kontroluje moje wysokie ciśnienie oraz puls, a kontroluje to między innymi za pomocą beta-blokerów. No i do kompletu mamy jeszcze Neurologa, który do moich leków dołączył leki przeciwpadaczkowe. Nie wiem jak ja to wszystko znoszę! Jakim cudem jeszcze funkcjonuję i mogę sklecić w miarę logicznie kilka słów. Nie żebym sie użalał nad sobą, ale proszę powedzcie mi jak ma się zachowywać i jak ma o sobie myśleć ktoś kto bierze tyle leków?! Anafranil, Clozapina, Abilify, Chlorprotixen, Pregabalina, Alprox, Promazyna, Lamotrygina i Concor Cor. Za chwilę będę ja Zombi, bo to nie może skończyć inaczej. Ale powiem wam co tak naprawdę jest w ty
CZYTAJ WIĘCEJ